ouderbegeleiding, ouder, ouderschap, taakverdeling, emoties 

De wetenschap heeft weinig aandacht voor ouderschap. Alice van der Pas doet een serieuze poging om dit onderontwikkelde gebied van de psychologie in kaart te brengen. Drie zaken zijn opmerkelijk in de wijze waarop zij dat in dit boek doet:
- De bekommernis van de auteur om de belangen van kinderen staat buiten kijf. In dit boek echter, zet zij het kind even, theoretisch, de kamer uit, opdat het de aandacht van de lezer niet afleidt van de ouders.
- Van der Pas geeft een totaalvisie op ouderschap door de interesse voor het interactionele en het systemische te integreren metaalachtige voor de intrapsychische en cognitieve aspecten van het ouderschap.
- uitzonderlijk tenslotte, voor een boek over ouders, is dat het woord ‘moeten’ er niet in voorkomt. Een antwoord op de vraag hoe je als ouder je kind moet grootbrengen zul je in dit boek dan ook niet vinden. De aandacht van Van der Pas voor ‘het gewone, nooit-goed-genoeg-ouderschap’ is beschrijvend, analyserend, verklarend, ordenend- niet normerend.

Van der Pas, die als gezinstherapeut haar sporen heeft verdiend, ontdoet ouderschap in ‘Naar een psychologie van ouderschap’ van ideologische spinnenwebben en wollige mythologie. 

Voor begeleiders die ouderbegeleiding geven. 

Bibliotheek OOK Geldrop